Deel 1

Indonesie reisverslag party 'ter Horst'
2 september - 3 oktober 2014
Deel 1

02 september/03 september
Nou daar gaan we dan, afgelopen met de voorpret en nu voor het echie! Op tijd aan boord gegaan en het leek erop dat we op tijd gingen vertrekken, ging een linker deur niet meer dicht. Even de technici roepen en van buiten af met een harde klap op de deur ging hij eindelijk dicht! Maar ja, we zijn hierdoor met bijna een uur vertraging vertrokken. Het wordt krap bij Jakarta met de transfer.
Vlucht liep prima, op de wiegende stoel van Eline na. Even benen strekken in Kuala. We hebben al 30 minuten tijdens de vlucht ingehaald en we maken een hele korte stop in Kuala. Omdat Joke snel en stikkem in de WC E-rookt, zijn we weer snel bij de gate. Hop na Jakarta!

Geland in Jakarta, alles liep op rolletjes, binnen minder dan een halfuurtje waren bij de gate! Omdat alles zo vlot ging hebben we onze eerste lauwe Bintang binnen!
Op tijd vertrokken van Jakarta nu richting Yogyakarta!
Oh ja, het is heerlijk warm! Het komt als een overheerlijk warm bad op ons af!
Prima sardinenblik vlucht met kleine broodje en met goiabada sap, lekker! Op tijd geland en binnen een vloek en een zucht waren we buiten waar onze toevertrouwde Jackhal busje op ons stond te wachten. Helaas was Adji er niet, onze chauffeur van vorige jaar, die super sympatiek was).
We werden rustig naar ons hotel (Phoenix Hotel) gebracht. Wat een top hotel, niet voor niets dat we hier voor een tweede keer logeren. Het is bijna 22:00 en het diner is afgelopen, dus we gaan naar de bar een paar satés naar binnen werken en snel naar bed na eerst een super lekkere douche!
Morgen gaan we s'ochtends de Kraton verkennen en s'avonds de Ramayana ballet bij de Prambanan met dinner.

04 september
Lekker geslapen! Om 8:30 gaan we uitgebreid genieten van het veel te veel keuzes ontbijt van ons hotel. Hier kun je westers maar ook japaans, javaans, obat of lokale kleine hapjes en drankjes ontbijten. We gaan masaal op o.a. de nasi's, soepen en de bijun'. Lekkere fruiten met vers kokoswater om af te sluiten. Oh wat smaakt dat goed!
Na het ontbijten gaan we even de portemonees vullen met een paar centimeters dik aan roepias. ABN weigerd, dus vandaag alleen centen van ING.
En gaan we met een "taksi" naar de Kraton. Er wordt een 'foto-pas' geregeld en een gids 'Davis', die net afgestudeerd is in Economie en wiens moeder kokkie is bij de Sultan en de vader gamalan leraar ook bij de Sultan, beide vrijwilligers werkers, want de Sultan betaald niemand, maar dat staat wel lekker op je CV!
Davis legt ons alles uit over de Kraton en na een klein rondje stelt hij ons voor om in een dokkar te stappen en naar de batik kunststichting (van de overheid) te gaan waar allerlei artisten hun werk verzamelen en te koop zetten. En hop we go! Eline voor met de stuurman, Jb en Joke achter en Fran in het midden. Leuk rondje langs de winkelstraatjes. Ze hebben hier thema-winkelstraatjes, bijv de bloemen straat, de autowielen straat, de volgeltjes straat, etc.
In de Batik winkel, een soort batik gallerij, wordt ons alles uitgelegd en Joke/Jb nemen een klein met olifantjes geschilderd batik doekje, zonder lijst, als aandenken mee.
Even een 'taksi' terug naar het hotel om het programma van vanmiddag te bespreken. We gaan naar Tamansari, sekskasteel/waterpaleis van de Sultan. Wat een indrukwekkende labyrintistieke constructie! Dit complex is in 2006 totaal verwoest door een zware aardbeving en werd daarna door buitelandse finaciele hulp opnieuw herbouwd. Zwembadjes, kleedkamers, keukentjes, badkamertjes en kamers van plezier, waar door een briljante constructie en speling van licht en schaduw niet naar binnen gekeken kon worden, ondanks open deuren en open ramen. Onze gelegenheidsgids leert ons hoe de lokale vrouwen natuurlijk nagellak gebruiken. De sap van een piepkleine rode bes, genaamd Orin, geeft een soort doorzichtig gel dat wanneer gesmeerd op je nagel een blijvend glimmend effect geeft. Hij neemt ons ook mee naar een grote ondergrondse moskee, ook in ruïne gestort tijdens de aardbeving en herbouwd door de hulp van Japan! Een hele bijzondere constructie, vol tunnels, met hier en daar licht schachten om deze te verlichten en in het midden speelse trappen. Ook zijn er geheime tunnels ontdekt die de Kraton naar deze ondergrondse moskee en naar het Tamansari linken. Uitgeput, door alle trappen en gangentjes, neemt de gids ons mee naar een andere uitgang waar we een taxi kunnen nemen naar het hotel. Nou, we komen terecht in een super geanimeerd festival met live muziek, een soort pasaar, veel winkeltjes en heel veel jongeren. We lopen door naar de hoofdingang onder het valse gezang van een van de muziekgroepen. Zo, een taxi is hier niet te verkennen, we twijfelen even om een bedjak te nemen (4 dus, want we passen niet met z'n tweeen in een bedjak) naar een postkantoor en van daar met een taxi naar het hotel. Dankzij het engeltje die voor ons zorgt, komt na bijna 15 minuten wachten een taxi, bedankt jij daarboven!
We komen in het hotel rond 17:00 en hebben net de tijd om ons te verfrissen en hop met onze transfer naar de Prambanan voor de open air voorstelling van de Ramayana. Dit keer hebben we vanuit Nederland VIP plaatsen kunnen reserveren en zijn op tijd om een heerlijk dinner naar binnen te werken voor de voorstelling.
We kijken wederom onze ogen uit! De Prambanan verlicht als decor, adembenemend mooi! En wat een fantastische stuk theater!!! Mooi met al die kleuren, glimmende kleding, verlichtingen, vuur, echt gaaf! Sommige stukken leken anders te zijn dan de voorstellingen die wij (Eline en Fran) vorig jaar hadden gezien.
Om 22:00 rijden we terug naar ons hotel en bespreken we gelijk wat we morgen willen doen. We hebben vandaag wel een paar keer geknikkebold, we zijn gaar vanavond! Slaap lekker!!!

05 september
Weer om 8:30 afgesproken bij het ontbijt. We gaan massaal aan de lokale ontbijten, nasi goreng, bami goreng, bihun, opor ayam, soep, pisang goreng, etc... Heerlijk!
Vandaag hebben we een rustig programma voor de boeg! We hebben allemaal Burubudur benen zonder daar te zijn geweest! Dus we nemen een taxi, na enige onderhandeling, richting de batik winkel waar we vorige jaar zijn geweest om passende servetten te kopen voor de blauwe tafelset van Joke & Jb, tevens willen zij een nieuw tafellaken & servetten kopen. Nou, je zou zeggen kijken, kopen en wegwezen.... Nee, de servetten die ze hebben passen niet of lijken helemaal niet op het tafellaken. En ga maar eens uitleggen wat je wilt! De baas wordt er zelfs bij gehaald om te helpen bij de communicatie. Plotseling komt een dame met twee stukken stof, van verschillende kleuren welliswaar met hetzelfde motief. Ja dit wordt hem! Maar ja, de twee stuk stoffen zijn nog niet af.... Er moet nog een zoom in komen en de servetten moeten nog geknipt en afgezoomd worden. Pas de problèmes, zeg de baas, we zetten een paar mensen aan het werken en het is zo klaar. Maar hoe zit het dan met de servetten voor het blauwe tafellaken? Nou, we roepen een andere meneer die het motief van het laken op een blanco stof gaat tekenen en die wordt in een verfbad gestopt en klaar, vanmiddag wordt het stuk stof bij het hotel afgeleverd! In Nederland zullen ze knippen en plakken om het stuk stof in mooie servetten om te toveren. We reken af en rijden, met onze uitgeonderhandelde chauffeur, richting Tembi.
Aangekomen in Tembi, we stappen uit de taxi, na verzekerd te zijn dat we een andere taxi makkelijk kunnen vinden, cq bestellen. We worden door een medewerker door een stuk van Tembi begeleid. Tembi heeft guesthouses, een restaurant en een museum. Na een paar stappen en wat korte aanwijzingen over de verschillende gebouwen, zegt onze begeleider 'that's it'!. Hè is dat alles?
Ah bon, oké, we kijken dan uitgebreid in een van de gebouwen, het museum, waar honderden krissen liggen en gaan lekker wat drinken. Onderweg naar de bar, worden we door een andere medewerkster benaderd die ons naar het amphitheater begeleid. Bij deze halve maan betonnen open lucht amphitheater, worden poems geciteerd bij nachten van volle maan! Romantisch! De omringende sawas zijn helaas geoogst en laten een soort desolaat landschap achter.
We gaan dus even wat drinken. We bestellen een cold tea en drie cola zero's. Ja ja zegt de serveester.... Daar gaan we weer met het oost-indisch-doof gedrag van de vriendelijke en zorgzame lokals! We krijgen gewoon drie classic coca colas en een (niet koude, nog warme) thee, waarin ze ijsblokken in wilde doen, maar door Fran vriendelijk verzocht om dat niet te doen.
We reken af en bestellen een taxi om terug naar het hotel te gaan. Het duurt wel even, maar daar komt ie en we worden netjes bij het hotel afgeleverd.
Aangekomen, vragen we aan de receptie of een arts zou willen komen om naar de voet van Joke te kijken. Zij heeft al sinds Nederland een ontstokken blaar aan de voet die sinds gisteren heel erg opgezwolen en pijnlijk lijkt te zijn geworden. Minder dan 15 minuten later staat een arts met een gesluierde beschaafde volgeling voor de deur. Hij keek naar de voet en gewoon hard op de blaar gedrukt. Ja hoor, de wond is met beleid leeg gemaakt en Joke kreeg een antibioticakuur voor 7 dagen samen met een paar dagen extra pijnstilling. JB en Eline hebben wat nursing taken in de komende dagen om ervoor te zorgen dat de wond niet verder ontsteekt. Het vermelden waard onze jook is voor 7 dagen lid van de blauwe knoop.

Het is 15:30 en we gaan even ontspannen bij de zwembad en vanavond bij Nonya eten.
Het is een beetje windy aan het zwembad dus we blijven zonnen, maar niemand gaat het water in. We krijgen een fruit saté aangeboden (druif, ananas, water meloen en papaya blokjes). Lekker voor bij de Bintang!
Om 19:00 lopen we naar het restaurant, de nachtportier van ons hotel helpt ons de weg over te steken midden door de hordes brommers, bedjaks en autos. Oefff, gelukt! We moeten we over de weg lopen omdat sommige warongs gewoon de stoepen blokkeren. We herkennen het restaurant, maar deze is inmiddels van eigenaar veranderd, het heet nu Madame Tan, misschien familie van Humberto? Het restaurant is leeg, dus we vroegen ons af of het te vroeg is of de keuken minder goed is.... We hebben trek en bestellen een Taro Goreng (soort frietjes van vismeel) en een vegetarische lumpia, heeeeeerlijk! Dat beloofd wat voor de andere gerechten!!! Als hoofdgerechten hebben we Bihun Goreng, Soun Goreng, Mie Goreng Udang en Nasi Lemak. Alles was absoluut voortreffelijk lekker! Dat begeleid door 2 Bintang en een Cola light voor Joke. De prijzen zijn niet echt veranderd sinds vorige jaar, we eten en drinken voor 4 euros per persoon!!!
Toen we op het punt stonden om weg te gaan kwam er een enorme groep nederlanders, die ook met van Verre reizen. Tijd om van Yogyakarta weg te gaan!
We lopen rustig naar het hotel, het is 20:00, we gaan een bakkie op de kamer nemen en dan vroeg naar bed vandaag.
Morgen komt onze chauffeur om 9:00 ons ophalen en rijden we richting Semarang.

Einde deel 1