Deel 6

Deel 6

27 september
Met hetzelfde genot-gevoel van gisterenavond worden we vanochtend wakker, lekker rustig, ontbijt aan de strand, zonnetje erbij! Zaaaaalig!
Om ons heen horen we alleen engels gesproken worden, geen nederlanders, super! Dit gebied schijnt heel populair te zijn voor de aussies, de fransen en de chinezen.
Vandaag is lui-dag! We organiseren onze agenda's voor de komende dagen met allerlei 'nare' excursies en 'vreselijke' verwen massages! Bah bah bah! Ook maken we een paar kiekjes van het hotel, wat een prachtige plek en mooi ingericht hotel!
We zitten met z'n 4 aan het zwembad op onze luie stoelen en genieten van de zachte zeewind en van de zon.
Even een zijstraat: Lombok is hier gerenomeerd voor haar parels en nep-parels ook! Gisteren, rijdend langs een paar dorpjes, vertelde Komang, onze gids, dat er veel winkels zijn die alleen nep-parels verkopen en dat we voorzichtig moesten zijn. Trouwens, toen we twee dagen geleden met onze boot net aanmeerden in de haven van het Komodo eiland, in het donker, kwam plotseling een parelverkoper uit het niks langszij bij onze boot, die zijn zooi aan ons wilde aansmeren! We vroegen ons af, waar komt deze man vandaan? Ze hebben hier echt een feeling voor de business of juist niet, wie zal het zeggen?!
Na een paar plonsjes in het Fran-proof (water > 30 graden warm) zwembad gaan we een high-tea nemen om 16:30! Gezellig! Later gaan we uiteten, want vanavond is er BBQ met live muziek in het hotel, en hier zitten we niet op te wachten. Maar nu eerst een Bintang op het terrasje van Joke en JB! (die gelukkig naar de begane grond zijn verhuisd, super geregeld!). Bij de borrel hebben Joke en JB een nieuw fruit geproefd. Die hebben we bij de ikea free-shop van Bali gekocht, speciaal voor vanavond! Wanneer je de schil eraf haalt lijkt het op een bol knoflook, maar gelukkig smaakt het helemaal niet zo, het is heel erg lekkkker. Het fruit heet mangostine, een bijzonder tropische fruit!
We nemen een taxi naar Senggigi naar Warung Cicak, aanbevolen door de Lonely Planet, de chauffeur zegt prima..... Maar 'oost indisch doof oblige' hij weet het gewoon niet! Uiteindelijk, naar een paar keer te hebben gedraaid en omgekeerd, en naar de suggestie van Eline te hebben gehoord, belt hij de centrale voor hulp. Nog een paar keer omkeren en we worden afgezet bij wat had Warung Cicak moeten zijn. De warung bestaat niet meer! Gelukkig zit er aan de overkant Warung Botol, heel gezellige tent, die heeft zeker de clandizie overgenomen! We hebben voortreffelijk lekker gegeten! Verse gegrillde udang met gember en heerlijke ayam taliwang, specialiteit van Lombok! Allemaal te lekker! We vragen onze ober hoe we aan een taxi kunnen komen, hij zegt tegen ons 'blijft maar lekker zitten, ik regel het wel voor jullie'. En wat doet die lieve man, hij stapt op zijn brommer rijdt een paar meters verder op, komt ie terug en verteld ons triomfantelijk 'de taxi komt zo!' Heel erg overdreven lief!
Dat is trouwens een algemeen oordeel die voor alle mensen hier geld, ze zijn allemaal heel erg overdreven lief!
Aangekomen bij het hotel, gaan we ons wagen aan een Arak op het terras van Joke en JB! We zullen zien of we morgen allemaal nog leven!

28 September
We hebben de Arak allemaal overleefd en lekker geslapen!
Luie-dag nummer 2! Herhaling van zetten, ontbijten, zon, zwembad, zon, zwembad en ook verwennen bij de spa. We hebben alle 4 relaxing massages gepland omdat we zo'n gestrest leven hebben gehad de afgelopen dagen! Joke heeft de langste verwennerij gehad, 3,5 uur massages, met verschillende pakkingen en massages.
We kijken de zonsondergang en maken ons klaar om uit eten te gaan bij dezelfde toko als gisteren, Warong Botol.
Wederom eten we voortreffelijk lekker en bijzonder genoeg, komen alle gerechten tegelijkertijd! Top restaurant!
Na een paar boodschappen komen we terug in het hotel. We gaan vroeg ons nest in, morgen gaan we varen naar Gilli Trawagan om te snorkelen.

29 September
Gilli hier we go! 7:00 op, 8:00 ontbijten, 9:00 weg naar de haven. Aangekomen bij de haven loopt alles een beetje mis! De haven is geen haven maar een strand en heeft geen pier, we worden in een boot gezet met andere mensen terwijl we een prive excursie hadden gekocht. We krijgen een andere boot en om erin de komen moet Joke op de rug van een kapitein. De boot, spider boot, is een speedboot en we worden binnen twee tellen naar Gilli Trawagan gebracht. De irritatie loopt hoog op toen we te horen kregen dat we een andere boot, boot nr 2, op moeten om naar het snorkelgebied te komen, dat we uitgezocht hebben. We varen ietsjes verder op en de kapitein beseft we dat we hier niet kunnen snorkelen omdat de boot geen trap heeft! We worden tegen ons zin naar de vertrekhaven teruggegracht en daar verzocht om te snorkelen, midden tussen alle boten, surfers, parasailers! Komang de gids wordt op zijn plaats gezet. Nu ontploffen we en gaan Eline en JB op zoek naar een andere bemanning om ons te promeneren bij de Gilli zoals het oorspronkelijk afgesproken was. Gevonden! Het algehele humeur begint op mooi weer te staan!
We stappen aan boord van boot nr 3 en varen richting Gilli Meno, een schat van een eiland! Het water van dit 'aquarium' is kraakhelder en gelijk zien we een kleine schildpad! Prachtig! We stappen weer aan boord en varen verder naar Gilli Air. Dit keer gaan we de visjes voeden met brood, een hele leuke ervaring, alle gekleurde visjes komen bij ons als mieren voor de suiker. Je voelt hoe ze kleine bijtjes met de kleine mondjes nemen en dat is een grappig gevoel! Ik zie een paar kreeften, lekker!
We stappen weer aan boord en gaan lunchen bij een van de tenten van onze kapitein. Rijke grappige baas! We nemen een paar vruchtensapjes en tuna baguettes, met echt gegrilled tonijn, heelijk!
Op de weg terug naar de laatste snorkel exercisie in Gilli Trawagan, krijgen we veel golven, best spannend, zeker als de motor in de lucht draait, zo hoog waren de golven! JB ziet weer een schildpad! Ik speel met een kreeftje, heel grappig! Het water is best koud dus we blijven niet echt lang in het water. Onze kapitein nodigt ons uit om een lekkere Bintang te drinken in zijn andere bar om ons op te warmen.
Wat leuk is bij de Gillis is dat er geen autos of brommers toegestaan zijn, men gebruikt de fiets of een paardenkar! Het is dus best stil op de eilanden, maar wel druk van de toeristen. Een andere soort toerist dan diegene die op Bali overwinter!
We varen terug naar Lombok en genieten van een heerlijk warm zwembad bij de zoveelste mooie zonsondergang.
We besloten vanavond te gaan eten bij een restaurant dat onze kapitein ons aanbevolen had voor de beste Ayam Taliwang. We nemen een taxi tot het volgende dorp Mataram en stoppen bij een 100% moslim restaurant, Taliwang Irama. Er zijn veel tafels waar men op de grond zit, geen Bintangs en geen mes en vork.
Voor de tweede keer vandaag worden we bijna weer genaaid, onze taxi chauffeur wilde zijn afspraken niet nakomen. Ze zijn allemaal echte boeven.
We nemen nog een Bintang op het terras van JB en Joke en gaan lekker slapen, morgen uitslapen en proberen wat te regelen voor de andere Gillis!

30 September
Gisteravond, toen we op het terras van het huisje van Joke en JB zaten zijn wij zo'n 10 keer begroet door de medewerkers van het hotel, 'have a nive evening' en vanochtend, lopend naar het ontbijt, ook weer begroet door 10 andere gezichten met het uniform van het hotel, good morning how are you?'! Hoeveel mensen moeten hier niet werken!
Luie-dag nr 3, poeh poeh poeh! Zon, zwembad, zon, zwembad, dan weet je het wel! Joke en ik genieten van de zon terwijl Eline en JB zorgen voor de excursie voor morgen naar Gilli Nangun, ook bekend als de anti-Gilli!
Gelukt! We gaan morgen op pad met Faizul, ook bekend als Gibo, en we gaan de anti-Gillis verkennen. Deze eilanden zijn zo genoemd omdat ze net zo mooi zijn als de 3 bekende Gillis (Trawagan, Meno en Air) maar (nog) niet druk. Super!
We laten ons weer verwennen met een heerlijke massage en, na de high tea, even de zonsondergang kijken, ze zijn elke dag mooier, en vandaag waren er een paar tafels opgemaakt voor honeymoon stellen! Mooi gezicht!
We maken ons op om uit te gaan eten, Gibo had ons een ander restaurant voorgesteld, Furama Restaurant, aan de strand. Lijkt ons fantastisch!
Taxi nemen en 30.000 rp verder uitstappen bij het restaurant.
Bijzonder genoeg, we komen binnen via de keuken, daar krijgen we, in koelbakken, de vissen, garnalen, calamaris en crabs te zien wat ze vandaag op de kaart hebben. De grillen staan te roken en de koks zijn heel geanimeerd! We kopen 1,5 kg garnalen en de chef zal ze op twee bereidingswijze bereiden.
We worden aan het strand gezet, heerlijke zwoele avond, maanlicht op de zee en een overheerlijke Bintang, terwijl we op onze garnalen wachten. We smullen! Morgen komen we hier nog een keer!
We nemen nog een afzakkertje bij Joke en JB, die heeft nog wat lekkers over dankzij de antibiotica week, en gaan zeker niet laat naar bed, morgen weer zo'n leuke snorkeldag!

01 Oktober
Vanochtend vroeg wakker gemaakt met het (verjaardags)gezang van Joke en Jb! Leuuuuuk! Wij ontbijten en met Gibo en een chauffeur gaan we op weg naar de haven om de boot te nemen naar de anti-Gilli eilanden, Gilli Nangun, Gilli Suda en Gilli Kedis. We rijden ruim 90 minuten en komen aan bij het huis van een visser met wiens boot we naar de drie Gillis gaan varen. Bij het binnen stappen in de boot werd ik helemaal verrast (en de andere ook)! Gibo had de vloer van de boot bedekt met bloemen van de bougainvilliers en met een mooi groot handgemaakte verjaardagskaart! Wat een ongeloofelijk lief! En wat een verrassing! Mijn dag kan weer niet meer stuk!
We snorkelen eerst op Gilli Nangun, waar we de visjes weer gaan voeden met brood. Ze komen echt dichterbij zelfs als je niets te bieden heb, fantastisch. Het koraal is hier meerdere keren gebombardeerd en is weinig van over, maar interessant om te zien is dat de vissers zelfs nieuwe koralen aan het kweken zijn! We zien een paar murene en dat vinden we even minder, dat is toch een onaangename 'slang', kan agressief worden, dus we nemen de beenflippers! We blijven een halfuurtje en varen verder naar het tweede eiland Gilli Suda waar we gaan lunchen. Het eiland is van niemand en iedereen is vrij om er een restaurant of andere ondernemingen te starten, hier zijn ze nog wel zeer flexible!
Na de lunch proberen we te snorkelen maar er zitten niet zoveel visjes rond dit eiland.
We varen naar de derde eiland, Gilli Kedis. Wat een verrassing! Het eiland is heel klein, het is niet meer dan 20 m2, maar het gaat niet om het eiland maar om de zee. En die is verbluffend mooi. Het koraal is vol met kleuren en omdat het eb is, zwemmen we dichterbij het koraal maar ook dichterbij de visjes zelfs. Wat een beleving, een echt aquarium! Om 16:00 vertrekken we richting het strand met onze pipo boot, de boot is smal en heeft twee stabilisatoren, maar we passen er prima in met z'n 8 en onze spullen!
Veilig aangekomen, rijden we terug naar het hotel. De zonsondergang is voor de laatste keer verbazingwekkend mooi! Die zullen we toch missen, zeker met de temperaturen van 30 tot 35 graden!
Na al onze spullen te hebben gespoeld, nemen we een taxi om ons weer naar het restaurant aan het strand om heerlijk te gaan eten. En voor de zoveelste keer rijd onze chauffeur 20 a 30 km/uur en schakkelt niet, het lijkt erop alsof ze zo rijden dat ze meer geld kunnen innen met hun meters.
We komen aan bij ons restaurant, lopen we weer langs de 'seafood straat' waar we onze maaltijden kunnen kiezen. Het wordt vanavond ikan goreng manteca, heerlijk!
Het avondmaal wordt door Joke en JB gesponsoord ter eren van mijn verjaardag, bedankt lieverds, het was een fantastisch dag!
We nemen dezelfde boef taxi terug die bij aankomst in het hotel, het retour geld aan Eline niet wilde geven. Allemaal echte professionele boeven!!!!
Laatste afzakkertje op het terras van Joke en JB, zo hoeven ze geen extra gewicht mee terug te nemen, leuk excuses! Morgen vroeg weg naar het vliegveld van Lombok om naar Jakarta te vliegen en morgenavond naar Nederland! Zo geen zin in!

02 Oktober
Vandaag is vertrek-dag, ook bekend als hang-dag, want je bent overal te vroeg en je moet altijd voor je vluchten wachten, wachten, wachten en wachten. Als alles meezit zullen we exact 30 uur onderweg zijn!
Hier naar toe 30 uur onderweg valt wel mee, want je weet dat de volgende dag je eerste vakantiedag is en dat je lekker in de warmte bent en dat je gaat afkoelen in een heerlijk zwembad met een fruitcocktail, of een Bintang! Maar 30 uur vliegen en dan nog eens in een koud kikkerland aankomen en dat je aan de bak moet de week erna, dat is natuurlijk veel minder.
Maar ja, we hebben een stuk of 4000 fotos om ons te helpen herinneren aan deze prachtige reis en de aangename ontdekking van nieuwe eilanden, zoals Kalimantan, Flores, Lombok en 'many more'!
We zitten nu allemaal met onze pijpen aan de broek geritst en onze spelletjes om de tijd te doden en wachten totdat we in het National Park Wolong toestel van KLM kunnen instappen.....

De vier weken zijn om gevlogen dank aan Fran en Eline voor de leuke fijne bijzondere vakantie. Fran fijn dat je weer het verslag als professionele journaliste aan een ieder die het wilde en kon lezen voor je rekening hebt genomen
Joke en JB.